کمیل کسان خود را بگو تا پسین روز پى ورزیدن بزرگیها شوند و شب پى برآوردن نیاز خفتهها . چه ، بدان کس که گوش او بانگها را فرا گیرد ، هیچ کس دلى را شاد نکند جز که خدا از آن شادمانى براى وى لطفى آفریند ، و چون بدو مصیبتى رسد آن لطف همانند آبى که سرازیر شود روى به وى نهد ، تا آن مصیبت را از او دور گرداند چنانکه شتر غریبه را از چراگاه دور سازند . [نهج البلاغه]
:: RSS
:: خانه
:: مدیریت وبلاگ
:: پست الکترونیک
:: شناسنامه
:: کل بازدیدها: 237940
:: بازدیدهای امروز :37
vموضوعات وبلاگ
vلوگوی وبلاگ
vاشتراک در خبرنامه
vوبلاگ دوستان
سیاستدر فراق گل نرگساین راه بی نهایت ...اشکهای سجاده نیازوبلاگ شخصی سید حسین فاطمیألیس الصبح بقریبیا لطیف vمطالب قبلی پاییز 1387تابستان 1387بهار 1387زمستان 1386پاییز 1386تابستان 1386بهار 1386زمستان 1385پاییز 1385تابستان 1385زمستان 1384پاییز 1384تابستان 1384زمستان 1387زمستان 87بهار 88تابستان 88 vآهنگ وبلاگ vجستجو در وبلاگ
سیاستدر فراق گل نرگساین راه بی نهایت ...اشکهای سجاده نیازوبلاگ شخصی سید حسین فاطمیألیس الصبح بقریبیا لطیف
vمطالب قبلی
پاییز 1387تابستان 1387بهار 1387زمستان 1386پاییز 1386تابستان 1386بهار 1386زمستان 1385پاییز 1385تابستان 1385زمستان 1384پاییز 1384تابستان 1384زمستان 1387زمستان 87بهار 88تابستان 88
vآهنگ وبلاگ
vجستجو در وبلاگ
! پرهیز از قسم خوردن
جمعه 86/11/26 :: ساعت 3:56 عصر
¤نویسنده: منتظر
? نوشته های دیگران